Η ΑΦΗΡΗΜΕΝΗ ΥΠΟΣΧΕΣΗ & Η ΑΦΗΡΗΜΕΝΗ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΧΡΕΟΥΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΚ 873

Αντικείμενο της μελέτης είναι ο προσδιορισμός της έννοιας, η ανάδειξη της σημασίας και η ανάλυση της λειτουργίας της αφηρημένης (αναιτιώδους) σύμβασης, όπως προβλέπεται στο άρθρο 873 ΑΚ υπό τις δύο μορφές της· της αφηρημένης υπόσχεσης χρέους και της αφηρημένης αναγνώρισης χρέους. Τα βασικά ζητήματα που διερευνώνται είναι κυρίως η οριοθέτηση του πεδίου εφαρμογής του άρθρου 873 ΑΚ, ο εννοιολογικός προσδιορισμός της αφηρημένης υπόσχεσης χρέους και της αφηρημένης αναγνώρισης χρέους, η σημασία τους στο χώρο του ιδιωτικού δικαίου, η μεταξύ τους διάκριση, η επίδραση τους στη βασική σχέση (αιτία) και η επίδραση σε αυτές της βασικής σχέσης (αιτίας) για την οποία καταρτίσθηκαν, στο πεδίο τόσο του ουσιαστικού, όσο και του δικονομικού δικαίου. Σε αυτό το πλαίσιο η μελέτη συνιστά μια ακόμη συμβολή στην ερμηνεία του άρθρου 873 ΑΚ.