Τεκμήριο αθωότητας και ΜΜΕ – Παραβιάσεις και προστασία

Στην μελέτη επιχειρείται μια ιστορική αναδρομή μέχρι την καθιέρωση του τεκμηρίου αθωότητας στην διεθνή και ελληνική έννομη τάξη. Μετά την εννοιολογική οριοθέτηση του τεκμηρίου, αναδεικνύονται οι αρχές που απορρέουν από αυτό και παρουσιάζονται οι επιτρεπτές αποκλίσεις σύμφωνα με την νομολογία του ΕΔΔΑ. Προσδιορίζεται η σχέση του τεκμηρίου αθωότητας με το δικαίωμα σιωπής και μη αυτοενοχοποίησης του κατηγορουμένου, οριοθετείται δε το ευρύτατο κατά το ΕΔΔΑ πεδίο εφαρμογής του τεκμηρίου στο σύνολο της ποινικής διαδικασίας και πέραν αυτής σε συναφείς αποφάσεις ή διαδικασίες μέχρι τις δηλώσεις κάθε δημόσιου λειτουργού προς τα μέσα μαζικής επικοινωνίας. Στην συνέχεια εξετάζεται η προβληματική της τριτενέργειας του τεκμηρίου αθωότητας στον τομέα των ΜΜΕ και υπογραμμίζονται οι δεσμεύσεις των ΜΜΕ στην χώρα μας από το τεκμήριο και την νομοθεσία περί προστασίας των προσωπικών δεδομένων. Τέλος, γίνεται αναφορά στην ποινική, την αστική (άρ. 57 ΑΚ, 14 Σ και ν. 1178/1981) και την διοικητική (ΕΣΡ, ΑΠΔΠΧ) προστασία της προσωπικότητας και του τεκμηρίου αθωότητας έναντι των προσβολών τους στον τύπο, την ραδιοτηλεόραση και το διαδίκτυο. Στον επίλογο επισημαίνεται ότι η παραβίαση του τεκμηρίου αθωότητας επάγεται απόλυτη ακυρότητα της ποινικής διαδικασίας.

Δείτε περισσότερα εδώ.