Προστατευόμενοι μάρτυρες και Μάρτυρες Δημοσίου Συμφέροντος

Στο επίκεντρο του νομικού ενδιαφέροντος τον τελευταίο καιρό έχουν τεθεί αφενός οι προστατευόμενοι μάρτυρες, τα πρόσωπα δηλαδή εκείνα που έλαβαν καθ’ οιονδήποτε τρόπο γνώση για τη διάπραξη ενός σοβαρού εγκλήματος και για τα οποία πιθανολογείται βάσιμα ότι υπάρχει κίνδυνος εκφοβισμού ή αντεκδίκησης ή αχρήστευσής τους από την πλευρά του δράστη του εγκλήματος, και αφετέρου οι “μάρτυρες δημοσίου συμφέροντος”, τα πρόσωπα δηλαδή τα οποία, χωρίς να εμπλέκονται τα ίδια στην τέλεση εγκλημάτων διαφθοράς, συμβάλλουν ουσιωδώς στην αποκάλυψη ορισμένων εγκλημάτων με πληροφορίες που παρέχουν στις αρμόδιες διωκτικές Αρχές. Το κοινό χαρακτηριστικό που έχουν και οι δύο ανωτέρω κατηγορίες μαρτύρων είναι ότι αποτελούν μια ιδιαίτερη κατηγορία “πληροφοριοδοτών”. Το ζήτημα, όμως, που ανακύπτει εδώ είναι αν η δικονομική προστασία που απολαύουν οι μάρτυρες αυτοί μπορεί να φθάσει μέχρι του σημείου να δυσχεραίνεται η ανεύρεση της ουσιαστικής αλήθειας και να επέρχεται σημαντικός περιορισμός των βασικών δικονομικών αρχών της αμεσότητας, της προφορικότητας και της κατ’ αντιδικία διεξαγωγής της δίκης, να παραβιάζεται δε το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα του κατηγορουμένου προς αντίκρουση της αποδιδομένης σ’ αυτόν κατηγορίας.

Δείτε περισσότερα εδώ.