ΟλΑΠ 3/2019

Απάτη περί την πρόσληψη στο Δημόσιο. Τέλεση του εγκλήματος άπαξ με την χρήση του πλαστού πτυχίου. Περιουσιακή βλάβη του Δημοσίου.

Ως “διατήρηση πλάνης” νοείται η παράλειψη του δράστη να αποτρέψει ή να άρει επιγενόμενη πλάνη, οφειλόμενη στο ότι ο πλανώμενος θεωρεί υφιστάμενη μια κατάσταση, η οποία όμως έχει μεταβληθεί. Τελείται μία πράξη απάτης όταν, συνεπεία της αρχικώς προκληθείσας πλάνης, ο εξαπατηθείς προβαίνει σε διαδοχικές επιζήμιες πράξεις. Δεν τελείται εξαπάτηση επί παραλείψεως άρσης της πλάνης του θύματος που προκλήθηκε από προηγούμενη ψευδή παράσταση του δράστη. Συνιστά εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή των ουσιαστικών ποινικών διατάξεων των άρ. 98 και 386 ΠΚ η παραδοχή του δικαστηρίου της ουσίας ότι η κατηγορουμένη τέλεσε απάτη κατ’ εξακολούθησιν, αφού αρχικώς παραπλάνησε με την παράσταση ψευδών γεγονότων ως αληθινών (υποβολή πλαστού τίτλου σπουδών) τα αρμόδια για την πρόσληψη όργανα του Ν.Π.Δ.Δ., ενώ στην συνέχεια παρασιωπούσε την αλήθεια ως προς την πλαστότητα του τίτλου κάθε μήνα κατά την είσπραξη του μισθού της, διότι η πράξη της απάτης τελέσθηκε άπαξ με την αρχικώς προκληθείσα διά της υποβολής πλαστού τίτλου σπουδών πλάνη, ενώ για την θεμελίωση περισσότερων εγκλημάτων απάτης προϋποτίθεται η πρόκληση κάθε φορά νέας πλάνης από νέα απατηλή συμπεριφορά. Το Δημόσιο δεν υφίσταται περιουσιακή βλάβη από την καταβολή μισθού σε κάποιον που προσελήφθη σε δημόσια θέση προσκομίζοντας πλαστό πτυχίο και χωρίς να έχει τα νόμιμα προσόντα, διότι η ζημία από την εν λόγω καταβολή ισοσταθμίζεται από την παροχή εργασίας, εκτός εάν το Δημόσιο απέβλεπε σε ιδιαίτερες ικανότητες, γνώσεις και προσόντα του προσλαμβανομένου, όπως αυτά τεκμηριώνονταν με βάση το τυπικό προσόν που τέθηκε ως τυπική προϋπόθεση για την πρόσληψη. Συνιστά εκ πλαγίου παραβίαση της ουσιαστικής ποινικής διατάξεως του άρ. 386 ΠΚ η παραδοχή του δικαστηρίου της ουσίας ότι η ζημία του εξαπατηθέντος Ν.Π.Δ.Δ. συνίσταται στην καταβολή των μισθών στην κατηγορουμένη, οι οποίοι δεν μπορούν να ισοσταθμισθούν από την παρεχόμενη εργασία λόγω του παράνομου χαρακτήρα της, δεδομένου ότι η τελευταία είχε προσληφθεί με την προσκόμιση πλαστού πτυχίου, διότι δεν διευκρινίζεται αν το Ν.Π.Δ.Δ. απέβλεψε με βάση το τυπικό προσόν του απολυτηρίου δημοτικού που έθεσε ως τυπική προϋπόθεση σε κάποια ιδιαίτερη γνώση ή δεξιότητα. Κατά την γνώμη της μειοψηφίας η ζημία του Δημοσίου επέρχεται ήδη με την πρόσληψη εκείνου που δεν πληροί τις νόμιμες προϋποθέσεις λόγω της ίδρυσης ενοχικής υποχρέωσης προς καταβολή του προβλεπόμενου μισθού, ενώ σε κάθε περίπτωση, εάν η πρόσληψη είναι αποτέλεσμα απάτης, η παρεχόμενη εργασία είναι λόγω του παράνομου χαρακτήρα της κατώτερης ποιότητας από εκείνη που προσδοκούσε το Δημόσιο, και άρα δεν συνιστά ισάξιο περιουσιακό αντιστάθμισμα.

Δείτε περισσότερα εδώ.