OλΑΠ 3/2018

Αθώωση για αποπλάνηση παιδιού. Συναίνεση θύματος. Ζητήματα εσφαλμένης εφαρμογής του νόμου.

Στο έγκλημα της αποπλάνησης παιδιών η συναίνεση του ανηλίκου ή η παρ’ αυτού πρωτοβουλία ή και πρόκληση δεν έχουν σημασία. Αναιρείται υπέρ του νόμου, λόγω εσφαλμένης ερμηνείας και εφαρμογής του άρ. 339 παρ. 1 ΠΚ, η προσβαλλόμενη αθωωτική απόφαση για αποπλάνηση παιδιού που είχε συμπληρώσει τα 12, όχι όμως και τα 14 έτη, κατ’ εξακολούθησιν, διότι έγινε δεκτό ότι η συναίνεση της παθούσας ανηλίκου ήρε τον άδικο χαρακτήρα της πράξης.

Δείτε περισσότερα εδώ.