Η εθνική (συνταγματική) ταυτότητα και η παραβίαση των θεμελιωδών δικαιωμάτων ως λόγοι μη εκτέλεσης του Ευρωπαϊκού Εντάλματος Σύλληψης

Η αρχή της αμοιβαίας αναγνώρισης, στην οποία στηρίζεται ο μηχανισμός του Ευρωπαϊκού Εντάλματος Σύλληψης (ΕΕΣ), δημιουργεί κίνδυνο προσβολής όλων των θεμελιωδών δικαιωμάτων του εκζητουμένου ανεξαρτήτως αν αυτά προβλέπονται στο ενωσιακό δίκαιο ή κατοχυρώνονται στα εθνικά Συντάγματα. Η έκταση προστασίας του εκζητουμένου συναρτάται ευθέως με την αρχή της υπεροχής του ενωσιακού έναντι των εθνικών δικαίων (και των Συνταγμάτων) των Κρατών Μελών. Ενώ το ΔΕΕ με τη θεμελιώδη απόφαση Aranyosi / Căldăraru έχει αναγνωρίσει ότι η παραβίαση του ενωσιακού θεμελιώδους δικαιώματος του άρθρου 4 του Χάρτη συνιστά λόγο άρνησης εκτέλεσης του ΕΕΣ, στην προηγούμενη απόφαση Melloni δέχθηκε ότι η αρχή της αμοιβαίας αναγνώρισης δεν υποχωρεί, όταν παραβιάζεται δικαίωμα του εκζητουμένου στο οποίο παρέχεται μείζων προστασία από το εθνικό Σύνταγμα σε σύγκριση με το ενωσιακό δίκαιο. Μέσω της παράθεσης του διαλόγου που διεξάγεται μεταξύ του ΔΕΕ και Ανωτάτων Εθνικών Δικαστηρίων, η μελέτη επεξεργάζεται το ζήτημα κατά πόσον τα Κράτη Μέλη δικαιούνται να επικαλεσθούν την παραβίαση των θεμελιωδών αρχών των εθνικών δικαίων τους (εθνική ταυτότητα – άρθρο 4 παρ. 2 ΣυνθΕΕ), ώστε να αποδεσμευθούν από τις επιβαλλόμενες από το ενωσιακό δίκαιο υποχρεώσεις στο πεδίο της διακρατικής συνεργασίας σε ποινικές υποθέσεις, αλλά και σε άλλους τομείς, όπως σε εκείνον της προστασίας των οικονομικών συμφερόντων της ΕΕ.

Δείτε περισσότερα εδώ.