Άρειος Πάγος 753/2022 (Ποιν.)

Υπέρβαση της εύλογης διάρκειας της ποινικής διαδικασίας. Διαχρονικό δίκαιο

Το ελαφρυντικό του άρ. 84 παρ. 3 νΠΚ δεν έχει σχέση με την προσωπικότητα του κατηγορουμένου αλλά με την μη δυνατότητα της πολιτείας να εκδικάζονται οι υποθέσεις σε εύλογο χρόνο. Ποιο είναι το κριτήριο για την κατάφαση της υπέρβασης της εύλογης διάρκειας της δίκης. Υπό τον πΠΚ, εφόσον διαπιστωνόταν η κατά τα ανωτέρω υπέρβαση της εύλογης διάρκειας της διαδικασίας που δεν οφειλόταν σε υπαιτιότητα του κατηγορουμένου, έπρεπε να ληφθεί υπόψιν κατά την επιμέτρηση της ποινής και να μνημονευθεί με συνοπτική αιτιολογία. Επί τυχόν αναιρέσεως της απόφασης, η ανωτέρω διαπίστωση, μετά την ισχύ του νΠΚ, ισοδυναμεί και εξομοιώνεται με την αναγνώριση της προβλεπόμενης στην διάταξη του άρ. 84 παρ. 3 νΠΚ ελαφρυντικής περίπτωσης. Η διάταξη του άρ. 85 νΠΚ είναι επιεικέστερη της αντίστοιχης προϊσχύσασας διάταξης, κατά την οποία η μείωση της ποινής εφαρμοζόταν μία μόνο φορά. Αναιρείται λόγω υπερβάσεως εξουσίας η προσβαλλόμενη καταδικαστική απόφαση, διότι δεν ελήφθη υπόψιν από το δικαστήριο της παραπομπής, ως ελαφρυντική περίπτωση, κατ’ άρ. 84 παρ. 3 νΠΚ, για την επιβολή μειωμένης ποινής, η υπέρβαση της εύλογης διάρκειας της ποινικής διαδικασίας που δεν οφείλεται σε υπαιτιότητα της αναιρεσείουσας-κατηγορουμένης, καίτοι είχε διαπιστωθεί από το δευτεροβάθμιο δικαστήριο, αλλά απλώς αξιολογήθηκε ευεργετικώς για την επιμέτρηση της ποινής, η δε συνδρομή δύο ελαφρυντικών (άρ. 84 παρ. 2 στοιχ. α΄ και άρ. 84 παρ. 3 νΠΚ) περιστάσεων θα έπρεπε να οδηγήσει σε διπλή μείωση της ποινής.

Δείτε περισσότερα εδώ.