Αθώωση για απόπειρα εκβίασης. Ζητήματα αιτιολογίας και ελλείψεως νομίμου βάσεως.
Αντικείμενο αποδείξεως στην ποινική δίκη αποτελεί η ενοχή και όχι η αθωότητα του κατηγορουμένου. Για την στοιχειοθέτηση του εγκλήματος της εκβίασης αρκεί ότι διά της απειλής ο απειλούμενος εξαναγκάσθηκε σε πράξη, παράλειψη ή ανοχή, δεν απαιτείται δε ο απειλών να ήταν αποφασισμένος να πραγματοποιήσει την απειλή του, ούτε η τελευταία να ήταν πραγματοποιήσιμη, ενώ η επαπειλούμενη εις βάρος του εξαναγκαζομένου ενέργεια δεν απαιτείται να είναι παράνομη. Αναιρείται, λόγω ελλείψεως αιτιολογίας και ελλείψεως νομίμου βάσεως, η αθωωτική απόφαση για απόπειρα εκβίασης, συνιστάμενη στην απειλή του κατηγορουμένου εις βάρος της εγκαλούσας ότι, αν δεν του κατέβαλλε το ποσό των 20.000 ευρώ, αφενός μεν θα την κατήγγελλε ψευδώς στην Επιθεώρηση Εργασίας για μη καταβολή συμπεφωνημένης αμοιβής, αφετέρου δε θα προκαλούσε την καταστροφή της επιχείρησής της και θα την κατήγγελλε ως φοροφυγά στο ΣΔΟΕ, διότι στην απόφαση δεν αναφέρονται πραγματικά περιστατικά που να προέκυψαν από την ακροαματική διαδικασία, δεν αιτιολογείται επαρκώς γιατί δεν πείσθηκε το δικαστήριο για την ενοχή του κατηγορουμένου και δεν συνάγεται με βεβαιότητα ότι ελήφθησαν υπόψιν όλα τα αποδεικτικά μέσα, συγχέονται δε τα αντικειμενικά με τα υποκειμενικά στοιχεία του εγκλήματος, καθόσον δεν διευκρινίζεται πού εντάσσεται ο σκοπός περιουσιακού οφέλους.
Δείτε περισσότερα εδώ.