ΑΠ 1369/2018

Δικαίωμα μετάφρασης

Στους κατηγορουμένους που δεν κατανοούν την ελληνική γλώσσα πρέπει να επιδίδεται το κλητήριο θέσπισμα μεταφρασμένο σε γλώσσα που κατανοούν. Ορθώς και αιτιολογημένως έκρινε το τριμελές πλημμελειοδικείο ότι η επίδοση του κλητηρίου θεσπίσματος στους αλλοδαπούς κατηγορουμένους για ενεργητική δωροδοκία στην Ελληνική χωρίς μετάφραση σε γλώσσα που κατανοούσαν είναι άκυρη και ακολούθως έπαυσε οριστικώς την ποινική δίωξη λόγω παραγραφής. Η υποχρέωση μετάφρασης του κλητηρίου θεσπίσματος δεν αίρεται εκ του γεγονότος ότι οι κατηγορούμενοι, οι οποίοι άσκησαν προσφυγή παραπονούμενοι για την μη μετάφρασή του, είχαν χορηγήσει στην προκαταρκτική εξέταση εξουσιοδοτήσεις σε δικηγόρους στην ελληνική γλώσσα, αφού τούτο δεν συνεπάγεται παραίτησή τους από το δικαίωμα μετάφρασης των ουσιωδών εγγράφων. Η απόλυτη ακυρότητα που προκύπτει από παραβίαση δικαιώματος προς εμφάνιση, υπεράσπιση, εκπροσώπηση και άσκηση των δικαιωμάτων του κατηγορουμένου δεν μπορεί να αξιοποιηθεί εις βάρος του. Απορρίπτεται αφενός μεν ως απαράδεκτος ο προταθείς από τον εισαγγελέα λόγος αναιρέσεως για απόλυτη ακυρότητα της διαδικασίας στο ακροατήριο εκ της μη αναγνώσεως σε αυτό της πρώτης σελίδας των απολογιών των κατηγορουμένων, στο πλαίσιο άλλης δικογραφίας, διότι για να επέλθει απόλυτη ακυρότητα για τον ως άνω λόγο προϋποτίθεται ότι το μη αναγνωσθέν στο ακροατήριο έγγραφο ήταν απαραίτητο για τον σχηματισμό της κρίσης του δικαστηρίου σχετικά με την ενοχή ή την αθωότητα του κατηγορουμένου ή για την επιβλητέα ποινή και όχι προς σχηματισμό κρίσης σχετικά με την οριστική παύση της ποινικής δίωξης, όπως συνέβαινε εν προκειμένω, αφετέρου δε ως αβάσιμος, καθόσον τα ανωτέρω έγγραφα των απολογιών δεν φέρονται μεν ως αναγνωστέα στα πρακτικά, πλην όμως από το σκεπτικό της προσβαλλομένης συνάγεται ότι αυτά πράγματι αναγνώσθηκαν.

Δείτε περισσότερα εδώ.