ΣυμβΠλημΑθ 2694/2017

Νομιμοποίηση εσόδων με βασικό αδίκημα την φοροδιαφυγή. Έννοια “αυτοξεπλύματος”.

Μετά την θέση του Ν. 3691/2008 σε ισχύ το “αυτοξέπλυμα” τιμωρείται εφόσον τελέσθηκε με πράξεις διακριτές από αυτές της τέλεσης του βασικού αδικήματος. Στην έννοια των “διακριτών” πράξεων δεν εμπίπτουν όσες αποτελούν τμήμα ή συνιστούν την ουσιαστική αποπεράτωση του βασικού αδικήματος, όπως η απλή απόκτηση, κατοχή ή χρήση της προερχόμενης από το βασικό αδίκημα περιουσίας. Δεν πρέπει να γίνει κατηγορία για νομιμοποίηση εσόδων εις βάρος του υπαιτίου φοροδιαφυγής, καθόσον δεν προέκυψαν στοιχεία ικανά να δικαιολογήσουν σε τι συνίσταντο οι διακριτές πράξεις με τις οποίες ο τελευταίος επιχείρησε να προσδώσει νομιμοφάνεια στην περιουσία που προέκυψε από την μη απόδοση του οφειλόμενου ΦΠΑ και των λοιπών φόρων, δεδομένου ότι η απλή και μόνη κατοχή των ως άνω χρηματικών ποσών, αποτελούσα στοιχείο της αντικειμενικής υπόστασης του βασικού αδικήματος της φοροδιαφυγής και ουσιαστική αποπεράτωση αυτού, δεν μπορεί να θεωρηθεί πράξη “αυτοξεπλύματος”. Κατά την αντίθετη εισαγγελική πρόταση, η ως άνω συμπεριφορά συνιστά “αυτοξέπλυμα”, καθόσον ενεργητικό υποκείμενο της νομιμοποίησης εσόδων μπορεί, σε κάθε περίπτωση, να είναι ο δράστης του βασικού αδικήματος.

Δείτε περισσότερα εδώ.