ΜονΠλημΑθ 1289/2020

Ακυρότητα του κλητηρίου θεσπίσματος λόγω μη ακριβούς καθορισμού της πράξης

Έννοια και σκοπός του “ακριβούς καθορισμού της πράξης” κατ’ άρ. 321 παρ. 1 στοιχ. δ΄ ΚΠΔ. Η έλλειψη του ακριβούς καθορισμού επάγεται την ακυρότητα του κλητηρίου θεσπίσματος και καθιστά άκυρη την κλήτευση του κατηγορουμένου στο ακροατήριο. Η ως άνω ακυρότητα είναι σχετική και, αν δεν καλυφθεί κατ’ άρ. 175 παρ. 2 ΚΠΔ, μπορεί κατόπιν απορρίψεως της σχετικής ένστασης να προβληθεί εκ νέου στην κατ’ έφεσιν δίκη με λόγο εφέσεως. Στοιχεία συκοφαντικής δυσφήμησης. Για το ορισμένο του κλητηρίου θεσπίσματος επί συκοφαντικής δυσφημήσεως πρέπει να περιέχονται σε αυτό τα φερόμενα ως ψευδή συγκεκριμένα γεγονότα, χωρίς να απαιτείται η αναγραφή και των αληθών. Δεν αρκεί η αναπαραγωγή απλώς και μόνον ολόκληρου του σχετικού εγγράφου, χωρίς ειδική επισήμανση των ως άνω γεγονότων. Γίνεται δεκτή η ένσταση του κατηγορουμένου και κηρύσσεται η ακυρότητα του κλητηρίου θεσπίσματος, διαβιβάζεται δε η δικογραφία στον αρμόδιο Εισαγγελέα για να πράξει τα νόμιμα.

Δείτε περισσότερα εδώ.