Άρειος Πάγος 737/2021 (Πολ.)

Σύμβαση μίσθωσης

Ολική καταστροφή του μισθίου. Αν η καταστροφή προκλήθηκε από τυχαίο γεγονός ή ανωτέρα βία, ο εκμισθωτής απαλλάσσεται μεν από την υποχρέωσή του να διατηρεί κατάλληλο για χρήση το μίσθιο λόγω επιγενόμενης αδυναμίας παροχής, οφείλει όμως στον μισθωτή ό,τι περιήλθε σ’ αυτόν εξαιτίας της εν λόγω αδυναμίας (περιελθόν). Η αξίωση για την είσπραξη του τιμήματος από πώληση του καταστραφέντος μισθίου ή η αποζημίωση, την οποία υποχρεούται να καταβάλει ο υπαίτιος της καταστροφής (ή η ασφαλιστική εταιρεία) στον εκμισθωτή-κύριο, δεν αποτελούν “περιελθόν”. Οι εν λόγω αξιώσεις υπερβαίνουν την αξία της χρήσης ή κάρπωσης του μισθίου, δηλαδή την οφειλόμενη παροχή του εκμισθωτή προς τον μισθωτή, και αποτελούν αντιστάθμισμα για την απόσβεση (λόγω ανυπαίτιας αδυναμίας παροχής) τυχόν απαίτησης τρίτου για μεταβίβαση της κυριότητας επ’ αυτού.  Δικαιούμενοι σε αποζημίωση λόγω αδικοπραξίας επί καταστροφής μισθωμένου αυτοκινήτου. Εφόσον η καταστροφή είναι ολική, δικαιούχος της αποζημίωσης, που αντιστοιχεί στην αξία της κυριότητας, είναι μόνον ο κύριος του αυτοκινήτου, ενώ αν είναι μερική, δικαιούται να απαιτήσει αποζημίωση –για την δαπάνη της επισκευής– και ο κάτοχος ή ο νομέας αυτού.

Δείτε περισσότερα εδώ.