Άρειος Πάγος 1224/2020 (Ποιν.)

Απόπειρα απάτης επί δικαστηρίω. Ζητήματα εσφαλμένης ερμηνείας του νόμου

Στοιχεία απάτης. Πότε τελείται απάτη επί παραπλανήσεως δικαστή σε πολιτική δίκη. Πότε τελείται απόπειρα απάτης. Πότε τελείται απόπειρα απάτης επί δικαστηρίω. Αναιρείται εν μέρει η προσβαλλόμενη καταδικαστική απόφαση για απάτη επί δικαστηρίω εν αποπείρα, λόγω εσφαλμένης ερμηνείας και εφαρμογής των άρ. 42 και 386 παρ. 1 εδ. α΄ ΠΚ και ελλείψεως αιτιολογίας με την έννοια της ελλείψεως νομίμου βάσεως, διότι αφενός μεν δεν ανέκυψε θέμα παραπλάνησης του δικαστή από την προσκόμιση ψευδών αποδεικτικών μέσων, αφού η απόφασή του περί απορρίψεως ως αόριστης της αγωγής ήταν αποτέλεσμα της εφαρμογής νομικών κανόνων, αφετέρου δε για να στηριχθεί η περί ενοχής κρίση έγινε δεκτή χωρίς έρευνα ένορκη κατάθεση μάρτυρα ως ψευδής, μολονότι από τον πρώτο βαθμό ο παραπάνω μάρτυρας απαλλάχθηκε για την πράξη της ψευδορκίας μάρτυρα. Κηρύσσεται αθώος ο κατηγορούμενος για την ως άνω πράξη.

Δείτε περισσότερα εδώ.