ΑΠ 505/2020

Χωρίς δικαίωμα διατήρηση και μετάδοση-ανακοίνωση ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων. Διαχρονικό δίκαιο

Οι διατάξεις του άρ. 38 παρ. 1 και 2 του Ν. 4624/2019 είναι ευμενέστερες εν συγκρίσει με τις αντίστοιχες του ήδη καταργηθέντος Ν. 2472/1997, αφού αφενός μεν σύμφωνα με την παράγραφο 1 του άρθρου 38 για την αποθήκευση προσωπικών δεδομένων προβλέπεται ποινή φυλάκισης έως ένα έτος, αφετέρου δε σύμφωνα με την παράγραφο 2 του άρθρου 38 προστίθεται στην αντικειμενική υπόσταση του αδικήματος η απόκτηση των δεδομένων με επέμβαση σε σύστημα αρχειοθέτησης από τον υπαίτιο και με προβλεπόμενο πλαίσιο ποινής από δέκα ημέρες έως πέντε έτη. Ορθώς και αιτιολογημένως καταδικάσθηκε για χωρίς δικαίωμα διατήρηση (αποθήκευση) ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων κατ’ εξακολούθησιν και μετάδοση-ανακοίνωση των τελευταίων ο αναιρεσείων, ο οποίος προέβη στην καταγραφή και μαγνητοσκόπηση, διά της χρήσεως ψηφιακής κάμερας συσκευής κινητού τηλεφώνου, οπτικοακουστικού υλικού με τις ερωτικές συνευρέσεις του με την εγκαλούσα, χωρίς την συγκατάθεσή της, διατήρησε τα εν λόγω αρχεία και στην συνέχεια μετέδωσε-ανακοίνωσε δύο εξ αυτών, αναρτώντας τα διαδικτυακά σε ιστοσελίδα, με αποτέλεσμα την δυνατότητα παρακολούθησής τους από απροσδιόριστο αριθμό χρηστών του διαδικτύου, η δε εν γένει επεξεργασία των δεδομένων δεν εμπίπτει σε οιαδήποτε από τις εξαιρέσεις που αναγράφονται στον νόμο, ούτως ώστε να μην απαιτείται η συγκατάθεση του υποκειμένου των δεδομένων. Αναιρείται εν μέρει ως προς την περί ποινής διάταξη η προσβαλλόμενη καταδικαστική απόφαση για την πράξη της μετάδοσης-ανακοίνωσης δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, αφού κατ’ εφαρμογήν του άρ. 463 παρ. 2 νΠΚ στην προβλεπόμενη από το άρ. 38 παρ. 2 του Ν. 4624/2019 ποινή φυλάκισης προστίθεται διαζευκτικά και η χρηματική ποινή. Απορρίπτονται οι αιτιάσεις του αναιρεσείοντος περί εσφαλμένης ερμηνείας και εφαρμογής των άρ. 2 και 22 του Ν. 2472/1997 (ήδη 44 και 38 του Ν. 4624/2019) αναφορικά α) με την δυνατότητα ταυτοποίησης της εγκαλούσας, αφού ήταν ορατό και ευδιάκριτο το σώμα και μέρος του προσώπου της, όπως και η φωνή της, β) με την έννοια της “επέμβασης σε αρχείο δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα” και γ) με την έννοια του “αρχείου δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα”. Η διά της μαγνητοσκοπήσεως μέσω ψηφιακής κάμερας συσκευής κινητής τηλεφωνίας δημιουργία οπτικοακουστικού υλικού της ερωτικής πράξης δεν χρειαζόταν καμία ομαδοποίηση ή ταξινόμηση, είναι δε τεχνικά απλή η επεξεργασία και η ηλεκτρονική μετάδοση του υλικού ανά πάσα στιγμή σε τρίτους μέσω του κινητού τηλεφώνου, στο οποίο είχε αποθηκευθεί, γι’ αυτό συνιστά τούτο “αρχείο” κατά την έννοια του νόμου.

Δείτε περισσότερα εδώ.