Αν και prima facie ο αντίκτυπος της πανδημίας και των περιοριστικών μέτρων στις εκκρεμείς συμβατικές σχέσεις είναι τέτοιας φύσης και έντασης που ενδεχομένως δικαιολογεί την επίκληση επέλευσης περιστατικού ανωτέρας βίας, η σχετική υπαγωγή θα γίνει in concreto, υπό τα δεδομένα της υπό κρίση περίπτωσης. Η παρούσα μελέτη αποπειράται να προσφέρει κάποια κριτήρια προς διευκόλυνση αυτού του νομικού έργου. Ξεκινώντας από μία σύντομη επισκόπηση της έννοιας της ανωτέρας βίας και των εννόμων συνεπειών της στις συμβατικές σχέσεις γενικά, η μελέτη εστιάζει στην πανδημία και τα περιοριστικά μέτρα. Πρώτα εξετάζονται οι προϋποθέσεις για τον χαρακτηρισμό τους ως γεγονότων ανωτέρας βίας. Ακολούθως, η μελέτη στρέφεται προς τα εκατέρωθεν δικαιώματα και υποχρεώσεις που γεννώνται με την επιτυχή υπαγωγή των υπό κρίση περιστατικών στην έννοια της ανωτέρας βίας. Καθώς η πανδημία και τα περιοριστικά μέτρα ενδέχεται να επηρεάσουν με μοναδικό τρόπο την εκτέλεση μιας σύμβασης, επιχειρείται μια ανά περίπτωση απαρίθμηση των εννόμων συνεπειών και των εννόμων βοηθημάτων των μερών, που δεν αποκλείεται υπό συγκεκριμένες συνθήκες να συρρέουν. Πολλοί από τους προβληματισμούς που παρατίθενται στη μελέτη μπορούν να εφαρμοσθούν και σε κάθε άλλη περίπτωση στην οποία κάποιο απρόβλεπτο περιστατικό ανατρέπει εκ βάθρων τον οικονομικό προγραμματισμό των συναλλασσομένων.
Δείτε περισσότερα εδώ.