Η προβληματική σχετικά με τις συμβάσεις «Third Party Ownership» στο ποδόσφαιρο

Οι συμβάσεις «Third Party Ownership» στο ποδόσφαιρο θεμελιώνουν μελλοντική απαίτηση «τρίτου» ως προς ποδοσφαιρικό σύλλογο προσώπου, επί ποσών που θα προκύψουν από μεταγραφή ή από εισοδήματα ποδοσφαιριστή. Η FIFA, ως αρχή που έχει επιφορτιστεί με την εξουσία οργάνωσης του ποδοσφαίρου, ως αθλήματος, θεωρώντας ότι αυτές οι συμβάσεις δημιουργούν καταστάσεις σύγκρουσης συμφερόντων, οι οποίες πλήττουν την ανεξαρτησία των ποδοσφαιρικών συλλόγων και, συνακόλουθα, την ακεραιότητα των ποδοσφαιρικών διοργανώσεων, έχει θεσπίσει την απόλυτη απαγόρευσή τους. Πλην όμως, ιδίως η νομολογία ελβετικών αθλητικών δικαστηρίων έχει αποδεχθεί τη νομιμότητα τέτοιων συμβάσεων. Ακόμη δε περισσότερο, η απόλυτη απαγόρευσή τους προσκρούει σε κανόνες του δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και σε ρυθμίσεις εθνικού δικαίου και, υπό αυτή την έννοια, αναδεικνύεται ως μη νόμιμη.

Δείτε περισσότερα εδώ.