Η ενσωμάτωση του παράγωγου ενωσιακού δικαίου στην εσωτερική νομοθεσία συνήθως συνοδεύεται με προβλήματα εναρμόνισης με τις ισχύουσες διατάξεις, ιδίως των γενικών νομοθετημάτων. Τέτοιες εκ πρώτης όψεως ασυμβατότητες της (εκ νέου ρυθμισθείσας διά του Π.Δ. 7/2018) ταξιδιωτικής σύμβασης με το γενικό δίκαιο των συμβάσεων επιχειρεί αρχικά να αναδείξει και εν συνεχεία να αμβλύνει η παρούσα μελέτη, με έμφαση στο δικαίωμα αποδέσμευσης του τουρίστα από την συμφωνία. Παράλληλα επιχειρείται η σύγκριση του έντονα προστατευτικού υπέρ του ταξιδιώτη καθεστώτος που εισάγει το Π.Δ. 7/2018 με τις διατάξεις του Αστικού Κώδικα για την αθέτηση της σύμβασης, οι οποίες είναι προσαρμοσμένες στην προκαλούμενη από υπαιτιότητα του οφειλέτη ή έστω από τυχαία συμβάντα ανώμαλη εξέλιξη της ενοχής.
Δείτε περισσότερα εδώ.