Ενάσκηση και είσπραξη της ενεχυρασμένης ή της εξασφαλιστικά εκχωρημένης απαίτησης: Το πρόβλημα της αδράνειας του ασφαλειολήπτη

H εξουσία είσπραξης της απαίτησης που έχει ενεχυρασθεί ή εκχωρηθεί εξασφαλιστικά ανήκει κατ’ αρχήν στον ασφαλειολήπτη. Η αδυναμία είσπραξης της απαίτησης ως αποτέλεσμα της αδράνειας του ασφαλειολήπτη να ενεργήσει για την είσπραξη αυτή είναι ασυμβίβαστη με την εξασφαλιστική λειτουργία της συναλλαγής και αποτελεί υπέρμετρη δέσμευση για τον ασφαλειοδότη. Λύση στο πρόβλημα αποτελεί η διατήρηση από τον ασφαλειοδότη συντρέχουσας εξουσίας ενάσκησης της απαίτησης με αίτημα την καταβολή στον ασφαλειολήπτη, ως ελάχιστο αναγκαίο περιεχόμενο της ασφαλειοδοτικής σχέσης. Στην παρούσα μελέτη θεμελιώνεται και αναλύεται η λύση αυτή.

Δείτε περισσότερα εδώ.