Αν επισπεύσθηκε αναγκαστική εκτέλεση με βάση μη τελεσίδικη διαταγή πληρωμής, που στη συνέχεια ακυρώθηκε αμετάκλητα κατόπιν ασκήσεως της ανακοπής του άρθρου 632 ΚΠολΔ, τότε ο καθ’ ου η εκτέλεση μπορεί να ζητήσει από τον επισπεύδοντα αποζημίωση για τη ζημία που υπέστη από την εκτέλεση, εφόσον ο επισπεύδων γνώριζε ή από βαριά αμέλεια αγνοούσε ότι επιδιώκει εκτέλεση για ανύπαρκτο δικαίωμά του.
Στην μελέτη εξετάζονται οι διάφοροι ορισμοί και η λειτουργία της ποινικής δογματικής. Εν συνεχεία μελετάται η σχέση της με την αντεγκληματική πολιτική και το πώς η ίδια αυτονομείται ή ετερονομείται ενδοδικαιικά και εξωδικαιικά. Περαιτέρω, εξετάζοντας τις αλλαγές βάθους στην ίδια τη συνολική φιλοσοφία του ποινικού συστήματος, η μελέτη συμπεραίνει ότι η ποινική δογματική, αντί να σύρεται από και να υπηρετεί τις οικονομικές και πολιτικές νομοτέλειες, μπορεί να ευνοήσει την ασφάλεια των δικαιωμάτων και να ανοιχθεί προς αιτήματα ουσιαστικής δικαιοσύνης, μη επιτρέποντας τη διαχείρισή τους από ένα «αστυνομικό» τύπο λόγου.
Ένσταση διζήσεως του εγγυητή. Τα κατατεθέντα σε τραπεζικό λογαριασμό χρήματα δεν αποτελούν κινητά πράγματα του πρωτοφειλέτη κατά την έννοια του άρθρου 856 ΑΚ, ώστε να πρέπει να επιχειρηθεί η κατάσχεσή τους από τον δανειστή, προτού αυτός στραφεί κατά του εγγυητή. Αντικείμενο κατάσχεσης εν προκειμένω μπορεί να αποτελέσει μόνο η απαίτηση απόδοσης της κατάθεσης στον δικαιούχο.
Νόμιμη η διατήρηση προσωπικών δεδομένων (φωτογραφιών, δακτυλικών αποτυπωμάτων, αποτυπωμάτων χειρός) προσώπου ύποπτου για μελλοντική τέλεση αδικημάτων και μετά την παύση της ποινικής διαδικασίας, στο πλαίσιο της οποίας διατάχθηκε η λήψη των δεδομένων. Η δε διατήρηση των δεδομένων συνιστά μέτρο «αναγκαίο σε μια δημοκρατική κοινωνία» κατ’ άρ. 8 παρ. 2 ΕΣΔΑ.
Αντικείμενο της μελέτης αποτελεί η ερμηνευτική ανάλυση των ρυθμίσεων του Ν. 4672/2020, ο οποίος ενσωματώνει στην εθνική νομοθεσία την Οδηγία 2017/1564 για τα άτομα με ειδικές ανάγκες (τυφλοί, αμβλύωπες, κ.λπ.). Γίνεται αναφορά, μεταξύ άλλων, στο θεσμικό πλαίσιο του εισάγεται, στα επωφελούμενα από τις νέες ρυθμίσεις πρόσωπα, στις επιτρεπόμενες πράξεις, καθώς και στα δικαιώματα τα οποία περιορίζονται.
Εφόσον είναι επιτρεπτή υπό προϋποθέσεις η χρήση παρανόμου αποδεικτικού μέσου στην ποινική δίκη, κατά μείζονα λόγο ευχερώς συνάγεται ότι είναι επιτρεπτή υπό τις ίδιες προϋποθέσεις η χρήση του εν λόγω αποδεικτικού μέσου και στην πειθαρχική διαδικασία, εφόσον αυτή συνάδει με την φύση και το σκοπό της πειθαρχικής διαδικασίας.