Η μη συναινετική αφαίρεση ή μη σκόπιμη καταστροφή του προφυλακτικού κατά την διάρκεια της ερωτικής πράξης από έναν εκ των συμμετεχόντων σε αυτήν, ενώ έχει χορηγηθεί συναίνεση αποκλειστικώς για συνεύρεση με προφυλακτικό (“stealthing” ή “stealth-breeding”), δεν εμπίπτει στην διάταξη του άρ. 336 παρ. 4 νΠΚ περί βιασμού.

Ο όρος σύμβασης ισοβίας προσόδου με βάση τον οποίο η οφειλόμενη παροχή εξαρτάται από την εκάστοτε οικονομική κατάσταση του υποχρέου σε καταβολή της προσόδου είναι έγκυρος. Για τον προσδιορισμό της καταβλητέας προσόδου στην περίπτωση αυτή δεν απαιτείται προσφυγή στους ερμηνευτικούς κανόνες των άρθρων 173 και 200 ΑΚ.

Στην μελέτη αναλύονται ζητήματα που ανακύπτουν σε σχέση με τον θεσμό της υφ’ όρον απόλυσης μετά την θέση σε ισχύ του νέου Ποινικού Κώδικα και την πρόσφατη μεταρρύθμισή του με τον Ν. 4855/2021. Μέσα από την αδρομερή σκιαγράφηση ετερόκλιτων αλλοδαπών ρυθμίσεων επιχειρείται, τέλος, η ανάδειξη κάποιων de lege ferenda ουσιαστικών κριτηρίων, η εισαγωγή των οποίων θα σηματοδοτούσε την κρίσιμη για την επιβίωση του θεσμού επιστροφή στην διαχείριση ποινικών κινδύνων με προγνωστικές αποφάσεις από την δικαστική εξουσία.

Στο πρώτο μέρος της παρούσας μελέτης εξετάζεται κατά πόσο η αξίωση του άρθρου 1400 ΑΚ συνιστά έννομη σχέση δεκτική συμβιβασμού, καθώς και η συνδρομή του στοιχείου των αμοιβαίων υποχωρήσεων των μερών ως προϋπόθεσης για την κατάρτιση της σύμβασης συμβιβασμού κατά την AK 871. Στο δεύτερο μέρος της μελέτης επιχειρείται η (κριτική) παρουσίαση των επιχειρημάτων της ΜΕφΘεσ 745/2021 αναφορικά με τη νομική φύση της επίδικης αναγνώρισης χρέους ως αφηρημένης, κατά την έννοια των άρθρων 873-875 ΑΚ.

H ρύθμιση του άρθρ. 3 § 3 του ν. 4491/2017 εκφράζει την απόφαση του νομοθέτη να προσφέρει συνολική προστασία στην αρχή του ετερόφυλου γάμου, αποκλείοντας και τον γάμο ο οποίος, ενώ αρχικά θα αφορούσε ζεύγος άνδρα και γυναίκας, μετά τη διόρθωση φύλου είτε του άνδρα είτε της γυναίκας, θα μεταβαλόταν πάλι σε γάμο προσώπων του ίδιου φύλου. Από την άλλη πλευρά, στην περίπτωση που τα μέρη εκδηλώνουν την επιθυμία για τη συνέχιση της έγγαμης σχέσης τους, αντιμετωπίζουν το δίλημμα να επιλέξουν κάτι από τα δύο, δηλαδή είτε τη διόρθωση φύλου με τίμημα τον γάμο τους, είτε τον γάμο τους με τίμημα τη διόρθωση φύλου. Το ερώτημα της μελέτης επικεντρώνεται στο αν οι απώλειες αυτές μπορεί να δικαιολογηθούν με βάση το Σύνταγμα και την ΕΣΔΑ, ή, μήπως, αντίθετα, το άρθρ. 3 § 3 του ν. 4491/2017 δεν περνά με επιτυχία τον υπερνομοθετικό έλεγχο.

Απόρριψη της έγκλησης κατά παράβαση του άρ. 59 παρ. 2 ΚΠΔ. Απόλυτη ακυρότητα. Ζητήματα παροχής νομικής βοήθειας. Μη στοιχειοθέτηση ψευδούς βεβαίωσης και παράβασης καθήκοντος από αστυνομικό που προβαίνει στην δέσμευση του δράστη με σκοπό την προσαγωγή του και συνυπογράφει εσφαλμένως την έκθεση σύλληψης ως «συλλαβών»