Άρειος Πάγος 1827/2022 (Πολ.)
Ευθύνη του εναγόμενου νομέα κατά τις διατάξεις για την διεκδικητική αγωγή. Τα άρθρα 1096 επ. ΑΚ εφαρμόζονται και σε κάθε άλλη περίπτωση διεκδίκησης πράγματος με ειδική αγωγή, όπως επί προσβολής της εκτελέσεως με ανακοπή κατά του πλειστηριασμού. Στην περίπτωση αυτή ο υπερθεματιστής ευθύνεται για την απόδοση των ωφελημάτων για το διάστημα μετά την τελεσίδικη ακύρωση του πλειστηριασμού.
Άρειος Πάγος 1683/2022 (Ποιν.)
Η πράξη της προμήθειας κρατουμένου σε κατάστημα κράτησης με κινητό τηλέφωνο έχει καταστεί ανέγκλητη με τον νΠΚ. Με την πράξη αυτή δεν στοιχειοθετείται ούτε το αδίκημα της εισαγωγής όπλων και αντικειμένων στην φυλακή, καθότι το κινητό τηλέφωνο δεν συνιστά όπλο ούτε αντικείμενο με το οποίο μπορεί να προκληθεί σωματική βλάβη.
Οριοθέτηση του ρυθμιστικού πεδίου του άρθρου 369 ΑΚ με κριτήριο το γράμμα, τον σκοπό και το σύστημα
Στην μελέτη εξετάζεται το ζήτημα, αν το άρθρο 369 ΑΚ υπό τον παράτιτλο «Εμπράγματες συμβάσεις για ακίνητο», το οποίο προβλέπει ότι «Συμβάσεις που έχουν αντικείμενο τη σύσταση, μετάθεση, αλλοίωση ή κατάργηση εμπράγματων δικαιωμάτων πάνω σε ακίνητα απαιτείται να γίνονται ενώπιον συμβολαιογράφου», αναφέρεται στις εμπράγματες συμβάσεις περί ακινήτων ή/και στις ενοχικές-υποσχετικές συμβάσεις, με τις οποίες αναλαμβάνεται η υποχρέωση για σύσταση, μετάθεση, αλλοίωση ή κατάργηση εμπράγματων δικαιωμάτων σε ακίνητα.
Δογματική θεμελίωση και συστηματική ένταξη των εναλλακτικών διαδικασιών στην ελληνική ποινική δίκη. Οι στρατηγικές επιλογές του Έλληνα νομοθέτη στον νέο ΚΠΔ
Με αφετηρία συγκεκριμένες εισαγωγικές σκέψεις για τη διεθνή αναφορά των εναλλακτικών διαδικασιών αναπτύσσεται το ζήτημα της ενδοσυστηματικής νομιμοποίησης των διαδικασιών αυτών με την αναφορά στις ειδικότερες αρχές που προωθούν ή αντιτίθενται ή οριοθετούν τη θέση τους στο δικονομικό μας σύστημα. Εν συνεχεία, αναπτύσσονται σκέψεις για τη δογματική θεμελίωση, την εννοιολογική οριοθέτηση και τις διακρίσεις των εναλλακτικών διαδικασιών, ενώ καταληκτικά καταγράφονται διαλεκτικά τόσο οι αρχικές στρατηγικές επιλογές του νομοθέτη και η λειτουργικότητα των επιμέρους ρυθμίσεων, όσο και οι παρατηρηθείσες θεσμικού χαρακτήρα δυσαρμονίες και εν τέλει οι ευκταίες για τον συγγραφέα προτάσεις βελτίωσης των θεσμών.
Άρειος Πάγος 167/2023 (Πολ.)
Τα καταλειπόμενα με διαθήκη περιουσιακά στοιχεία πρέπει αφενός μεν να έχουν νομική υπόσταση, αφετέρου δε να ανήκουν στον διαθέτη κατά τον χρόνο σύνταξης της διαθήκης· διαφορετικά η σχετική διανεμητική διάταξη είναι άκυρη. Αν ο διαθέτης αποκτήσει δικαίωμα επί των καταλειφθέντων μετά τη σύνταξη της διαθήκης και μέχρι την επαγωγή της κληρονομίας (δηλαδή μέχρι τον θάνατό του), η σχετική διάταξη της διαθήκης ισχυροποιείται από τον χρόνο της επίκτησης.
Άρειος Πάγος 800/2022 (Ποιν.)
Όταν η εθνική νομοθεσία επιτρέπει την εξέλιξη της δίκης ερήμην του κατηγορουμένου, αυτός θα πρέπει, μόλις πληροφορηθεί την δίωξη, να μπορεί να επιτύχει εκ νέου την εξέταση της ουσίας της υπόθεσης με την παρουσία του και να έχει την δυνατότητα προβολής νέων αποδεικτικών στοιχείων, οπότε δεν συντρέχει προσβολή του δικαιώματος αυτοπρόσωπης εμφάνισης και η εκτέλεση ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης είναι επιτρεπτή.