Η ανακοπή του άρθρου 936 ΚΠολΔ μπορεί να ασκηθεί και επί άμεσης εκτέλεσης για την απόδοση ακινήτου, και συγκεκριμένα κατά το διάστημα από την επίδοση της επιταγής προς εκτέλεση έως και την κύρια διαδικασία.

Δεν αποτελεί απαγορευμένο αποδεικτικό μέσο η ανακοίνωση εκ μέρους των παρόχων υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών, σταθερής-κινητής τηλεφωνίας και διαδικτύου, κατά την διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης, ανάκρισης ή προανάκρισης, κατόπιν παραγγελίας εισαγγελέα, των στοιχείων εντοπισμού των προσώπων που τελούν διάφορα εγκλήματα με κακόβουλες κλήσεις ή μηνύματα ή μέσω του διαδικτύου.

Τα smart contracts αναμένεται να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στον τρόπο διενέργειας των σύγχρονων συναλλαγών σε παγκόσμιο επίπεδο. Στην μελέτη διερευνάται η ιεράρχηση της σχέσης μεταξύ των κανόνων ψηφιακών κωδίκων των smart contracts και του ιδιωτικού δικαίου, αν και ποιες συμβατικές σχέσεις δημιουργούνται μεταξύ των εμπλεκόμενων μερών στα smart contracts και αν κατά την κατάρτιση και εκτέλεσή τους τυγχάνουν εφαρμογής οι διατάξεις του παραδοσιακού δικαίου των συμβάσεων.

Με την παρούσα γνωμοδότηση απαντώνται τα ακόλουθα ερωτήματα: α) Η προβλεπόμενη στην διάταξη του άρθρ. 6 παρ. 2 του Ν. 4637/2019 τετράμηνη προθεσμία υποβολής δήλωσης συνέχισης προόδου εκκρεμών ποινικών διαδικασιών υπόκειτο στην αναστολή των νομίμων και δικαστικών προθεσμιών για τις διαδικαστικές πράξεις και άλλες ενέργειες ενώπιον δικαστηρίων και εισαγγελιών που προέβλεπαν οι εκδοθείσες από 12.3.2020, 15.3.2020, 27.3.2020 και 10.4.2020 ΚΥΑ; β) Η διάταξη του άρθρ. 46 της από 13.4.2020 ΠΝΠ έχει αναδρομική ισχύ από την έκδοση της πρώτης ΚΥΑ και αναιρεί παντελώς την αναστολή της προθεσμίας για την υποβολή δηλώσεων συνέχισης εκκρεμών ποινικών διαδικασιών ή η ισχύς της εκκινεί το πρώτον από τη δημοσίευση της εν λόγω ΠΝΠ στο ΦΕΚ Α’ 84 της 13.4.2020; Εάν ισχύει το δεύτερο, πότε λήγει η προθεσμία υποβολής δήλωσης συνέχισης προόδου ποινικών διαδικασιών του άρθρ. 6 παρ. 2 του Ν. 4637/2019;

Στην μελέτη εξετάζεται το ζήτημα του υποκειμενικού στοιχείου της ασελγούς πράξης, ιδίως στις περιπτώσεις στις οποίες ο δράστης επιδίωκε να εκδικηθεί, να τιμωρήσει ή να ταπεινώσει το θύμα. Παρουσιάζεται η αντιμετώπιση στην ελληνική και διεθνή νομολογία αλλά και στην θεωρία του ποινικού δικαίου. Παράλληλα, διασαφηνίζεται το ζήτημα εν όψει του νέου Ποινικού Κώδικα που υιοθετεί την έννοια της «γενετήσιας πράξης», δίνοντας μάλιστα ορισμό σε αυτήν (άρ. 336 § 2 ΠΚ).

Η πράξη του κατηγορουμένου, ο οποίος εξανάγκασε τον παθόντα να εισαγάγει ένα αγγούρι στον πρωκτό του, δεν συνιστά βιασμό αλλά παράνομη βία, αφού ο κατηγορούμενος δεν αποσκοπούσε στην ικανοποίηση της γενετήσιας ορμής του, αλλά επιθυμούσε να εξευτελίσει τον παθόντα και να τον εκδικηθεί.