Τριμελές Αεροδικείο Αθηνών 90/2022
Η διάταξη του άρ. 169Α παρ. 1 νΠΚ είναι ευμενέστερη έναντι της αντίστοιχης διάταξης του άρ. 232Α παρ. 1 πΠΚ. Η κατάσταση ανάγκης δεν θεμελιώνεται χωρίς τη συνδρομή, κατά τον χρόνο τέλεσης, αναπότρεπτου με άλλα μέσα κινδύνου που απειλούσε την υγεία της ανήλικης και μπορούσε να αποτραπεί με την ματαίωση της επικοινωνίας της τελευταίας με τον πατέρα της.
Άρειος Πάγος 1869/2022 (Πολ.)
Ενδοσυμβατική ευθύνη του διαχειριστή ως εντολοδόχου έναντι της ομόρρυθμης εταιρείας ιδρύεται όταν ο εντολοδόχος-διαχειριστής παραβιάσει καθ’ οιονδήποτε τρόπο την υποχρέωση πίστης προς την εταιρεία και τα επιμέρους καθήκοντα που απορρέουν από αυτήν. Τέτοια παραβίαση συνιστά η διενέργεια πράξεων εκτός εμπορικού σκοπού που προξενούν ζημία στην εταιρεία, όπως είναι η χρέωσή της με δαπάνες που προορίζονται για την απόκρουση ένδικων βοηθημάτων που στρέφονται κατά του ιδίου προσωπικά.
ΜΠρΠειρ 3270/2022
Στην δίκη για την υποβολή προσώπου σε πλήρη δικαστική συμπαράσταση νομιμοποιούνται να παρέμβουν μόνο όσοι νομιμοποιούνται αντιστοίχως να αιτηθούν υποβολή στο καθεστώς αυτό. Τα αποδεικτικά μέσα που επικαλούνται πρόσωπα που ασκούν απαραδέκτως παρέμβαση κατά τα προαναφερθέντα μπορούν να ληφθούν υπόψη από το δικαστήριο στο πλαίσιο του ανακριτικού συστήματος που ισχύει στην εκούσια διαδικασία.
Η έλλειψη της ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας και η προσαρμογή της αρεοπαγιτικής νομολογίας στις πάγιες θέσεις της θεωρίας
Παραδοσιακά, το Ανώτατο Δικαστήριο δεν ακύρωνε αποφάσεις για έλλειψη ή ανεπάρκεια αιτιολογίας ως προς την απόρριψη ισχυρισμών σχετικά με την έλλειψη στοιχείων της αντικειμενικής ή υποκειμενικής υποστάσεως. Εδώ και δεκαετίες η θεωρία ήταν σταθερά αντίθετη με την προσέγγιση αυτή του Δικαστηρίου. Φαίνεται ότι τα τελευταία πέντε έως έξι χρόνια η προσέγγιση του Ανωτάτου Δικαστηρίου έχει αρχίσει να ευθυγραμμίζεται με την θεωρία, αλλά δεν έχει ακόμη εγκαταλείψει εντελώς την προηγούμενη θέση του.
Ηλεκτρονική τραπεζική απάτη – Κατανομή κινδύνου και βάρος απόδειξης
Ενόψει της πληθώρας των περιπτώσεων ηλεκτρονικής τραπεζικής απάτης και των αρνητικών συνεπειών της για τα οικονομικά συμφέροντα των χρηστών, οι τελευταίοι θα αξιώσουν από την τράπεζα την επιστροφή των «απολεσθέντων» χρημάτων τους. Στο πλαίσιο αυτό, ανακύπτουν για τον εφαρμοστή του δικαίου δύο κρίσιμα νομικά ζητήματα: Η κατανομή του κινδύνου και το βάρος απόδειξης μεταξύ τράπεζας και χρήστη, σε σχέση με την προκληθείσα χρηματική ζημία. Στόχος της μελέτης είναι η διερεύνηση των ζητημάτων αυτών υπό το πρίσμα της ισχύουσας νομοθεσίας για τις υπηρεσίες πληρωμών και της συναφούς νομολογίας των δικαστηρίων της ουσίας, αλλά και η αξιολόγηση των πιθανών επενεργειών της πρόσφατης νομοθετικής πρωτοβουλίας του αρμόδιου Υπουργείου Ανάπτυξης για την αντιμετώπιση του phishing, στις εκατέρωθεν θέσεις των συμβαλλόμενων μερών.
Άρειος Πάγος 1549/2022 (Πολ.)
Αν ως τίτλος κτήσης δικαιώματος, δυνάμει του οποίου ζητείται η διόρθωση ανακριβούς αρχικής κτηματολογικής εγγραφής, προβάλλεται η χρησικτησία, αρκεί ο απαιτούμενος χρόνος άσκησης νομής εκ μέρους του χρησιδεσπόζοντος-κυρίου να έχει συμπληρωθεί κατά τον χρόνο άσκησης του σχετικού ένδικου μέσου διόρθωσης.