ΣυμβΕφΑθ 627/2014

Συμμετοχή εν στενή εννοία σε μη δολία κύρια πράξη (άρ. 47-48 ΠΚ)

Για την στοιχειοθέτηση απλής συνέργειας αρκεί να πληρούται η αντικειμενική υπόσταση της κύριας άδικης πράξης, ήτοι να μην συντρέχει in concreto κάποιος λόγος αποκλεισμού του άδικου χαρακτήρα αυτής, χωρίς να εξετάζεται αν ο αυτουργός είναι ικανός προς καταλογισμό, αν πράττει εκ δόλου ή αν τελεί σε πραγματική ή συγγνωστή νομική πλάνη, υποκειμενικώς δε απαιτείται δόλος του συνεργού, συνιστάμενος στην γνώση της τέλεσης από τον αυτουργό ορισμένης αξιόποινης πράξης και στην βούληση ή την αποδοχή να συμβάλει με την συνδρομή του στην πραγμάτωσή της. Ορθώς παραπέμφθηκε ο εκκαλών κατηγορούμενος, ο οποίος, χωρίς να έχει διευθετήσει τις απαιτούμενες τελωνειακές διαδικασίες, αγόρασε αυτοκίνητο που έφερε ψευδή και παράνομη άδεια κυκλοφορίας, το οποίο εν συνεχεία προμήθευσε σε έναν εκ των συγκατηγορουμένων του, ώστε ο τελευταίος να το μεταβιβάσει περαιτέρω, εκμεταλλευόμενος την έκθεση αυτοκινήτων που διατηρούσε, για την πράξη της απλής (κατ’ επιτρεπτή μεταβολή της κατηγορίας από άμεση) συνέργειας σε απάτη κατ’ επάγγελμα με περιουσιακό όφελος και ισόποση ζημία άνω των 30.000 ευρώ, καίτοι ο φυσικός αυτουργός της απάτης (έμπορος αυτοκινήτων) απαλλάχθηκε, ελλείψει της απαιτούμενης στο άρ. 386 ΠΚ γνώσης, διότι για την στοιχειοθέτηση της απλής συνέργειας είναι αδιάφορη η κατάφαση του δόλου στο πρόσωπο του φυσικού αυτουργού, αρκούσης της πραγμάτωσης της αντικειμενικής υπόστασης της εκάστοτε κύριας πράξης. Κατά την αντίθετη εισαγγελική πρόταση, ειδικώς επί εγκλημάτων υπερχειλούς υποκειμενικής υποστάσεως, η κατάφαση όλων ανεξαιρέτως των στοιχείων της υποκειμενικής υπόστασης είναι αναγκαία το πρώτον για την στοιχειώδη εννοιολογική σύλληψή τους ως εγκλημάτων, η δε έλλειψη του απαιτούμενου σκοπού αποκλείει ήδη την θεμελίωση του εγκλήματος και συνακόλουθα την δυνατότητα εν στενή εννοία συμμετοχής σε αυτό. Προτείνεται να παραπεμφθεί τόσο ο εκκαλών κατηγορούμενος (απλός συνεργός) όσο και ο φυσικός αυτουργός που απηλλάγη πρωτοδίκως, κατ’ εφαρμογήν του (δυσμενούς) επεκτατικού αποτελέσματος της ασκηθείσας εφέσεως, διότι από τα στοιχεία της δικογραφίας προκύπτουν επαρκείς ενδείξεις συνδρομής στο πρόσωπο του τελευταίου όλων των στοιχείων της υποκειμενικής υπόστασης της απάτης, ως εκ τούτου δε είναι δυνατή η στοιχειοθέτηση της απλής συνέργειας σε αυτήν.

Δείτε περισσότερα εδώ.