Η πρόσφατη νομολογία του ΔΕΕ και η εξέλιξη των –ατομικών και συλλογικών– δικών ενώπιον των ελληνικών δικαστηρίων για τα δάνεια σε ελβετικό φράγκο

Αντικείμενο της παρούσας μελέτης είναι οι πλέον πρόσφατες εξελίξεις σε επίπεδο ενωσιακού δικαίου αναφορικά με το ζήτημα των δανείων σε ελβετικό φράγκο. Για τον σκοπό αυτόν, η μελέτη εστιάζει στις αποφάσεις του ΔΕΕ της 10.6.2021 (‘<i class="_italics">’BΝP Paribas</i>’’) και 21.12.2021 (‘<i class="_italics">’Τράπεζα Πειραιώς’’</i>). Μέσα από αυτές τις αποφάσεις –και κυρίως την πρώτη– φωτίζεται η βασική θέση του συγγραφέα περί της καταχρηστικότητας των συμβατικών όρων, με τους οποίους αναλαμβάνεται δανειακή υποχρέωση σε ελβετικά φράγκα (από την αρχή ή κατόπιν μετατροπής από ευρώ σε ελβετικό φράγκο). Η ως άνω προοπτική επίλυσης του ζητήματος δεν έχει κριθεί μέχρι σήμερα από τα ελληνικά δικαστήρια, τα οποία καλούνται να κρίνουν αποκλειστικά επί της καταχρηστικότητας των ρητρών αποπληρωμής (και όχι ανάληψης της δανειακής υποχρέωσης) στο ξένο νόμισμα. Το ΔΕΕ, στην απόφαση ‘<i class="_italics">’BΝP Paribas’’,</i> επιβεβαιώνει, ωστόσο, ότι τέτοιου είδους γενικοί όροι ανάληψης δανειακής υποχρέωσης σε ξένο νόμισμα μπορεί να κριθούν καταχρηστικοί, εφ’ όσον ο καταναλωτής στερείται της αναγκαίας εμπειρίας σε συναλλαγές σε συνάλλαγμα, ο δε προμηθευτής δεν τήρησε απέναντί του την υποχρέωση διαφανούς παρουσίασης του συναλλαγματικού κινδύνου, μέσω ρητής μνείας αυτού και αναφοράς συγκεκριμένων παραδειγμάτων, και δεν προσέφερε, επιπροσθέτως, δυνατότητες περιορισμού του. Η ως άνω θέση δεν ανατρέπεται ούτε από την πλέον πρόσφατη απόφαση του ΔΕΕ στην υπόθεση της «<i class="_italics">Τράπεζας Πειραιώς</i>».Δείτε περισσότερα εδώ.

Αντικείμενο της παρούσας μελέτης είναι οι πλέον πρόσφατες εξελίξεις σε επίπεδο ενωσιακού δικαίου αναφορικά με το ζήτημα των δανείων σε ελβετικό φράγκο. Για τον σκοπό αυτόν, η μελέτη εστιάζει στις αποφάσεις του ΔΕΕ της 10.6.2021 (‘’BΝP Paribas’’) και 21.12.2021 (‘’Τράπεζα Πειραιώς’’). Μέσα από αυτές τις αποφάσεις –και κυρίως την πρώτη– φωτίζεται η βασική θέση του συγγραφέα περί της καταχρηστικότητας των συμβατικών όρων, με τους οποίους αναλαμβάνεται δανειακή υποχρέωση σε ελβετικά φράγκα (από την αρχή ή κατόπιν μετατροπής από ευρώ σε ελβετικό φράγκο). Η ως άνω προοπτική επίλυσης του ζητήματος δεν έχει κριθεί μέχρι σήμερα από τα ελληνικά δικαστήρια, τα οποία καλούνται να κρίνουν αποκλειστικά επί της καταχρηστικότητας των ρητρών αποπληρωμής (και όχι ανάληψης της δανειακής υποχρέωσης) στο ξένο νόμισμα. Το ΔΕΕ, στην απόφαση ‘’BΝP Paribas’’, επιβεβαιώνει, ωστόσο, ότι τέτοιου είδους γενικοί όροι ανάληψης δανειακής υποχρέωσης σε ξένο νόμισμα μπορεί να κριθούν καταχρηστικοί, εφ’ όσον ο καταναλωτής στερείται της αναγκαίας εμπειρίας σε συναλλαγές σε συνάλλαγμα, ο δε προμηθευτής δεν τήρησε απέναντί του την υποχρέωση διαφανούς παρουσίασης του συναλλαγματικού κινδύνου, μέσω ρητής μνείας αυτού και αναφοράς συγκεκριμένων παραδειγμάτων, και δεν προσέφερε, επιπροσθέτως, δυνατότητες περιορισμού του. Η ως άνω θέση δεν ανατρέπεται ούτε από την πλέον πρόσφατη απόφαση του ΔΕΕ στην υπόθεση της «Τράπεζας Πειραιώς».

Δείτε περισσότερα εδώ.