Το άρθρο 390 ΠΚ δεν καθορίζει ειδικότερα τα όρια της επιτρεπτής έννομης δράσης του διαχειριστή σε κάθε συγκεκριμένη περίπτωση. Προς προσδιορισμό των ορίων αυτών αναγκαία είναι η χρησιμοποίηση κριτηρίων εκτός ποινικού δικαίου. Σχετικά με τους διοικητές ανωνύμων εταιρειών, η ρύθμιση του άρθρου 22α παρ. 2 ν. 2190/1920 εισάγει τον κανόνα της επιχειρηματικής κρίσης. Σύμφωνα με τον κανόνα αυτόν, ευθύνη των εταιρικών διοικητών δεν υφίσταται για πράξεις ή παραλείψεις «που αφορούν εύλογη επιχειρηματική απόφαση η οποία ελήφθη με καλή πίστη, με βάση επαρκείς πληροφορίες και αποκλειστικά προς εξυπηρέτηση του εταιρικού συμφέροντος». Αντικείμενο της παρούσας μελέτης είναι η ανάλυση του κανόνα της επιχειρηματικής κρίσης υπό το πρίσμα του ποινικού δικαίου, και δη της ρύθμισης του άρθρου 390 ΠΚ.
Δείτε περισσότερα εδώ.