H ρυμοτομική απαλλοτρίωση ακινήτου και η διάσωσή του ως κύριας κατοικίας στη διαδικασία ρύθμισης χρεών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων

Η ιδιαιτερότητα της ρύθμισης της αστικής αφερεγγυότητας στο εθνικό νομικό μας σύστημα έγκειται στη διάσωση της κύριας κατοικίας με το αντάλλαγμα της καταβολής χρηματικών ποσών σε μηνιαία βάση. Οι προϋποθέσεις διάσωσης της κύριας κατοικίας και ο τρόπος υπολογισμού του ποσού αποπληρωμής για τη διάσωση αυτή προβλέπονται με στριφνό και δυσνόητο τρόπο στο εκτενές και μακροσκελέστατο άρθρο 9 παρ. 2 του Ν. 3869/2010. Αυτό το οποίο προκαλεί νομικό προβληματισμό και αποτελεί αντικείμενο της παρούσας μελέτης είναι το ζήτημα πώς αντιμετωπίζεται το αίτημα διάσωσης της κύριας κατοικίας, όταν γι’ αυτήν έχει τεθεί ήδη σε κίνηση η διαδικασία ρυμοτομικής απαλλοτρίωσης, τουλάχιστον εν μέρει ή και εν όλω.

Δείτε περισσότερα εδώ.